2/23/2010

ਮਾਂ ਘਣੀ ਛਾਂ

ਯਾਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਅੱਜ

ਮੱਕੀ ਦੇ ਟਾਂਡ੍ਹਿਆਂ ਦਾ

ਉਹ ਉੱਚਾ ਗਰਾ

ਉੱਪਰ ਪੈਂਦੀ ਧੁੱਪ

ਉਦੈ ਹੁੰਦੇ ਸੂਰਜ ਦੀ



ਮਨ ਅੱਜ ਸੁਣਦਾ ਹੈ

ਮਾਂ ਦੀ ਮਿੱਠੀ ਧਵਨੀ

“ਪੁੱਤ, ਆ ਕੇਸ ਧੋਵਾਂ

ਪਾਣੀ ਗਰਮ ਹੋ ਗਿਆ।”



ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਐ ਫੇਰ

ਵਾਲ਼ ਖੁਲ੍ਹਾਈ, ਪੁਟਾਈ

ਜਾਮਣ ਰਗੜਾਈ, ਘਸਾਈ

ਕੇਸ ਧੁਆਈ, ਨੁਹਾਈ



ਕੱਖਾਂ ਦੀ ਆੜ `ਚ,

ਬਾਪੂ, ਧੁੱਪੇ ਵਛਾ

ਬਲ਼੍ਹਦ ਦਾ ਝੁੱਲ, ਆਖੇ

“ਬਹਿ ਟਾਟਕੇ ਵਿੱਚ,

ਵਾਲ਼ ਸੁਕਾ ਨਾਲ਼ੇ ਪੜ੍ਹ।”



ਖੇਡਣਾ ਮਨ੍ਹਾ, ਪੜ੍ਹਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ

ਪੜ੍ਹਨਾ ਵੀ ਇੱਕ ਮਜਬੂਰੀ

ਕਿਤਾਬ ਹੱਥ, ਅੱਖਾਂ `ਚ ਊਂਘ

ਧੁੱਪ, ਨਿੱਘ, ਚੜ੍ਹੀ ਘੂਕੀ



ਮਾਂ ਗਰਮ ਦੁੱਧ ਲਿਆਈ

ਬਾਪੂ ਗੜਗੜ ਬੋਲਿਆ

“ਹਰਾਮੀ ਸੌਂ ਗਿਆ,

ਫੇਹਲ ਹੋਊ!”



ਮਾਂ ਨੇ ਪੁਸਤਕ ਸਾਂਭੀ,

ਮੁਸਕੁਰਾਈ, ਬੋਲੀ

“ਸੌਂ ਲੈਣ ਦੇ

ਸਾਝਰੇ ਦਾ ਜਾਗਿਆ ਐ

ਚੰਨ ਮੇਰਾ, ਥੱਕ ਗਿਆ।”



ਐਵੇਂ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦੇ

ਮਾਂ ਘਣੀ ਛਾਂ!
__________________